دیسک ترمز چیست و نحوه کارکرد آن در خودرو چگونه است؟

اکثر خودروهای مدرن دارای ترمزهای دیسکی در چرخ های جلویی هستند و برخی نیز دارای دیسک ترمز در هر چهار چرخ هستند. این بخشی از سیستم ترمز است که کار توقف خودرو را انجام می دهد. متداول ترین نوع دیسک ترمز در اتومبیل های امروزی، کالیبر شناور تک پیستونی است. در ادامه این مطلب با این قطعه کاربردی در مکانیک خودرو بیشتر آشنا خواهیم شد.

در این تصویر محل دیسک های ترمز در خودرو نشان داده شده است:

اجزای اصلی دیسک ترمز عبارتند از:

• لنت های ترمز
• کالیبر که شامل یک پیستون است
• روتور یا قسمت گردنده ماشین که بر روی توپی چرخ سوار شده است

دیسک ترمز بسیار شبیه ترمزهای دوچرخه است. ترمزهای دوچرخه دارای کالیبر هستند که باعث می شود لنت های ترمز در برابر چرخ فشرده شوند. در دیسک ترمز، لنت های ترمز به جای چرخ، روتور را فشرده می کنند و نیرو به جای هیدرولیک به کابل انتقال می یابد. اصطکاک بین لنت ها و دیسک باعث پایین آمدن دیسک می شود.

تعمیرگاه وستینال افتخار دارد تا خدمات تعمیرات ترمز و ABS و تقویت آن را انجام دهد :

تعمیر ABS

آدرس مکانیکی وستینال » تهران ، خیابان دماوند ، نرسیده به ترمینال شرق ، روبروی کمیته امداد ، جنب پمپ بنزین 104

یک ماشین متحرک از انرژی معین جنبشی برخوردار است و ترمزها برای جلوگیری از آن باید این انرژی را از خودرو خارج کنند. ترمزها چگونه این کار را می کنند؟ هر بار که خودرو خود را متوقف کنید، ترمزهای شما انرژی جنبشی را به گرمای حاصل از اصطکاک بین لنت ها و دیسک تبدیل می کنند. این انرژی حرارتی گرما ایجاد می کند اما از آنجایی که اجزای اصلی در معرض جو هستند، این گرما می تواند به طور موثر پخش شود. این خاصیت گرمازدگی باعث کاهش خشک شدن ترمز می شود، این پدیده ای است که عملکرد ترمز در اثر گرما تحت تأثیر قرار می گیرد. یکی دیگر از مزایای ترمزهای دیسکی، مقاومت آن در برابر خشک شدن آب است که در مواقعی رخ می دهد که آب روی ترمزها باعث کاهش چشمگیر نیروی ترمز شود. هنگامی که وسیله نقلیه در حال حرکت است، روتور با سرعت زیاد می چرخد و این حرکت چرخشی، آب را از خود روتورها تخلیه می کند و در نتیجه نیروی ترمز پایدار ایجاد می شود.

همچنین بخوانید: صداگیری جلوبندی و قطعات مکانیکی خودرو

اغلب دیسک ترمزهای اتومبیل بادی هستند. دیسک ترمزهای بادی مجموعه ای از پره ها بین دو طرف دیسک تشکیل شده اند که هوا را برای سیستم خنک سازی از میان دیسک عبور می دهند.

ترمزهای تنظیم خودکار

دیسک ترمز کالیبر تک پیستونی خود محور و خود تنظیم است. کالیبر قادر است از یک سمت به سمت دیگر سر بخورد و به همین دلیل هر بار ترمزها بکار گرفته شود به سمت مرکز حرکت می کند. همچنین از آنجا که منشایی برای جدا کردن لنت ها از دیسک وجود ندارد، آنها همیشه در تماس بسیار کمی با روتور قرار می گیرند. این مسئله مهم است زیرا پیستون های موجود در ترمزها از قطر بسیار بزرگ تر از نمونه های موجود در سیلندر اصلی برخوردار هستند. اگر پیستون های ترمز به داخل سیلندرهای خود برگردند، ممکن است چندین بار از پدال ترمز استفاده شود تا مایعات به اندازه کافی در سیلندر ترمز پمپ شود و لنت های ترمز درگیر شوند.

دیسک ترمزهای تنظیم خودکار

اتومبیل های قدیمی دارای طراحی کالیبر ثابت دوتایی یا چهار پیستونی بودند. یک یا دو پیستون در هر طرف روتور، لنت را در آن طرف فشار داد. این ساختار مکانیکی تا حد زیادی از بین رفته است زیرا طرح های تک پیستونی ارزان تر و قابل اطمینان تر هستند.

ترمز اضطراری

در اتومبیل های دارای دیسک ترمز در هر چهار چرخ، ترمز اضطراری در صورت خرابی کامل ترمز اولیه باید توسط مکانیسم جداگانه نسبت به ترمزهای اولیه فعال شود. اکثر خودروها برای فعال کردن ترمز اضطراری از کابل استفاده می کنند. برخی از خودروها با دیسک ترمز چهار چرخ دارای یک ترمز جداگانه هستند که در مرکز چرخ های عقب قرار گرفته است. این نوع ترمز تنها مخصوص سیستم ترمز اضطراری است و توسط کابل فعال می شود و هیدرولیک ندارد. سایر خودروها دارای اهرمی هستند که پیچ را چرخانده و یا سوپاپ را فعال می کند که در نتیجه پیستون دیسک ترمز را فشار می دهد.

سرویس کردن ترمزها

متداول ترین نوع خدمات مورد نیاز برای ترمزها تغییر لنت ها است. بر روی لنت های ترمز دیسکی معمولاً قطعه فلزی قرار دارد که به آن نشانگر سایش می گویند. این بدان معنی است که زمان تعویض لنت های ترمز قدیمی است. همچنین در کالیبر بازرسی وجود دارد که می توانید ببینید چه مقدار از مواد اصطکاک روی لنت های ترمز شما باقی مانده است. بعضی اوقات، نمرات عمیق در روتور ترمزها پوشیده می شوند. بعضی اوقات، ساییدگی های عمیقی در روتور ترمزها دیده می شود. این مسئله در صورتی که یک لنت ترمز فرسوده بیش از حد طولانی روی خودرو باقی بماند ممکن است رخ دهد. روتورهای ترمز نیز می توانند پیچیده شوند. یعنی صافی خود را از دست بدهند. اگر این اتفاق بیفتد، ممکن است ترمزها هنگام متوقف شدن خودرو موجب لرزش شوند. هر دو این مشکلات بعضی اوقات با اصلاح کردن روتور می توانند برطرف شوند. برخی مواد از دو طرف روتورها برای بازگرداندن سطح صاف برداشته می شوند.

پس از هر بار تعویض لنت نیاز به روغن کاری مجدد نیست. در حقیقت، دوباره پر کردن روتورها بیشتر از حد ضروری باعث کاهش عمر آنها می شود. از آنجا که این فرآیند مواد را حذف می کند، روتور ترمزها در هر بار اصلاح آنها نازک تر می شوند. تمام روتورهای ترمز قبل از تعویض نیاز به حداقل ضخامت مجاز دارند. این مشخصات را می توان در دفترچه راهنمای مختص به هر وسیله نقلیه یافت.